جنگ برای زنان بسیار ترسناکتر از تصور مردانه آن است
یک میلیون دختر و زن درجنگ جهانی برای شوروی پاهایشان رو به زمین کوبیدند و جوانیشان را دادند جنگی که مسببین آن برای ارزشهای انسانی حتی پشیزی ارزش قائل نبودند این زنان شاعر و فیلسوف نیستند ولی معرفتی دارند که دیگران آن را درک نمیکنند
دخترانی که دوست داشتند زیبا بمانند ولی نیاز به سرباز بود
#سوتلانه_الکوسیویچ ۱۹۴۷
#تاریخ چاپ ۱۹۸۵
چهره جنگ همیشه با دلاور مردان یاد میشه اما در این کتاب صداها و ناله های زنانی را میبینید که واقعیت های ناگوار جنگ را به گونه ای دیگر بیان میکنند
آونهایی که تا اخر عمر نتوانستن رژ قرمز بزنن یا لباس قرمز یا صورتی بپوشن چون اونهارو یاد خون و جنگ میندازه
اونهایی که مجبور شدن نوزاد خودشون رو بخاطر لو نرفتن گروهانشون با دستای خودشون بکشن یا شاهد خودکشی دوستاشون بودن که نمیخواستن زمانی که اسیر شدن مورد سواستفاده قرار بگیرن
دختر نوجونی که با چتر نجات دشمن برای خودشون لباس عروس درست میکرد و بعد از این که صورتش میسوخته یا دچار معلولیت میشدن دچار چه آسیب های روحی که نشد
افرادی که قبل از جنگ از یه حشره میترسیدن ولی بعد چند ماه جنگ و نادونی اون رو تبدیل به هیولایی میکنه که یه انسان رو براحتی سلاخی میکرده و حتی برای عزیزترین دوستانشون هم نتونستن خاطراتشون رو تعریف کنن
این روایت ها من رو هشیارتر میکنه تا برای آزادی و صلح مردم بیشتر بخونم و فکر کنم